در کتاب تنهایی پر هیاهو آمده است که: برای خیانت هزار راه وجود دارد ولی هیچ کدام به اندازه ی
تظاهر به دوست داشتن
کثیف نیست!
گاهی باید آدمای اطرافت رو کنار بگذاری…
بعضی ها رو برای یک ساعت و بعضی ها رو برای همیشه !
من در هر موردی. برای هر چه در هر کجا اتفاق می افتد.
و به خاطر تمام وقایع ناگواری که در روزنامه ها می خوانم.
شخص خودم را گناه کار می دانم و حس می کنم که تمام این اتفاقات زیر سر من است.
اغلب فکر میکنیم اینکه به یاد کسی هستیم
منتی است بر گردن آن شخص!
غافل از اینکه اگر به یاد کسی هستیم
این هنر اوست نه ما
“به یاد ماندنی بودن
بسیار مهمتر از به یاد بودن است .
در سکوت شبانه. سکوت مطلق شبانه. وقتی که حواس انسان آرام گرفته است.
روحی جاودان. به نام زبانی بی نام با انسان از چیزهایی.
از اندیشه هایی سخن می گوید که می فهمی ولی نمی توانی وصف کنی.
اگر کسی می خواست کتابی را خمیر کند. باید سر آدم ها را زیر پرس می گذاشت.
ولی این کار فایده ای نمی داشت چون که افکار واقعی از بیرون حاصل می شود.
تفتیش کننده های عقاید و افکار در سراسر جهان. بیهوده کتاب ها را می سوزانند.
اگر زمان منتظر ما می ایستاد تا به بلوغ برسیم
قطعا زندگی با نقص های کمتری تجربه میکردیم
نمیدانم زندگی بدون واژه افسوس چگونه خواهد بود شیرین تر است یا یا مزه یکنواختی دارد
انصاف نیست . دنیا آنقدر کوچک باشد که آدم های تکراری را روزی هزار بار ببینی
و آنقدر بزرگ باشد که نتوانی آن. کسی را که دلت میخواهد حتی یک بار ببینی
© کليه حقوق محصولات و محتوای اين سایت متعلق به مدیر سایت می باشد و هر گونه کپی برداری از محتوا و محصولات سایت پیگرد قانونی دارد.
بازتاب هاملت عشق - کافه رمان