اثر سایه

تضاد میان آن که هستیم و آن که می‌خواهیم باشیم همواره محور اصلی

تمام کشمکش‌های انسان بوده است. درحقیقت، دوگانگی مرکز اصلی

اغلب تجربه‌های بشری است. زندگی و مرگ، خیر و شر، نیکی و بدی، امید

و ناامیدی در همه ما انسان‌ها همواره در کنار هم وجود داشته و هر کدام به

نحوی اثر خود را بر بخشی از زندگی ما می‌گذارد. اگر شجاعت را می‌شناسیم

به این خاطر است که زمانی ترس را تجربه کرده‌ایم. اگر صداقت را تشخیص می‌دهیم به این خاطر است که زمانی خیانت را شناخته‌ایم. با وجود این ما اغلب طبیعت دوگانه خود را انکار می‌کنیم یا نادیده می‌گیریم. اگر ما بر این باوریم که فقط در یک سوی این دوگانگی قرار داریم و در دامنه محدودی از ویژگی‌های بشری زندگی می‌کنیم، باید از خود بپرسیم پس چرا در حال حاضر از زندگی خود راضی نیستم. چرا با وجود اینکه به خرد و آگاهی والایی رسیده‌ایم، قدرت و شجاعت انتخاب‌های مقتدرانه و تحقق بخشیدن به رؤیاهایمان را نداریم و از همه مهم‌تر چرا همواره دست به کارهایی می‌زنیم که بر خلاف نظام ارزشی و منافع ماست. ما در اینجا ثابت می‌کنیم که دلیل تمام این‌ها در نیمه تاریک‌تر وجود ما، آن وجه نیازموده زندگی و سایه‌هایمان است، همان‌جا که قدرت ما نیز نهفته است.